پورصمیمی، سعید

سعید پورصمیمی;
زادروز	تهران ۱۳۲۲ش;
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	بازیگری و کارگردانی، دانشکدۀ هنرهای زیبا
شغل و تخصص اصلی	بازیگر
آثار	شش شخصیت در جست وجوی نویسنده اثر لوییجی پیراندلو؛ طبیب اجباری نوشته مولیر؛ استثنا و قاعده اثر برتولت برشت
گروه مقاله	تئاتر
جوایز و افتخارات	جایزه نقش دوم مرد از پنجمین، ششمین و نهمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر

سعید پورصمیمی (تهران ۱۳۲۲ش- )

بازیگر تئاتر و سینمای ایران. از ۱۳۴۰ش وارد فعالیت‌های تئاتری شد. فارغ‌التحصیل رشتۀ بازیگری و کارگردانی از دانشکدۀ هنرهای زیباست و در تشکیل گروه تئاتر پاسارگاد (۱۳۴۱ش) نیز مشارکت داشت. از اجراهای اوست: شش شخصیت در جست‌وجوی نویسنده اثر لوئیجی پیراندلو، طبیب اجباری نوشتۀ مولیر، استثنا و قاعده اثر برتولت برشت، باغ سایه‌ها، گفت‌وگوی شبانه، گاو مال کیه؟، استریپ‌تیز نوشتۀ اسلاومیر مروژک، و دایرۀ گچی قفقازی اثر برتولت برشت. نمایش‌نامه‌های زائر (۱۳۴۸ش)، و داستان ضحاک (۱۳۵۷ش) را نیز نوشته است.

پورصمیمی پس از بازی در فیلم بلند تلویزیونی میرنصیر و غول نگون‌بخت (۱۳۵۳ش)، با فیلم سینمایی ناخدا خورشید در سینما حضوری جدی یافت. دیگر فیلم‌هایی که پورصمیمی در آن‌ها ایفای نقش کرده عبارت‌اند از پردۀ آخر (۱۳۶۶ش)، و ایران سرای من است (۱۳۷۷ش). سعید پورصمیمی برای فیلم‌های ناخدا خورشید، تحفه‌ها و پردۀ آخر از پنجمین، ششمین و نهمین جشنوارۀ فیلم فجر جایزه نقش دوم مرد را دریافت کرد.

آثار سینمایی

ناخدا خورشید (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵)
تحفه‌ها (ابراهیم وحیدزاده، ۱۳۶۶)
هی جو (منوچهر عسگری‌نسب، ۱۳۶۷)
تا غروب (جعفر والی، ۱۳۶۷)
پردۀ آخر (واروژ کریم‌مسیحی، ۱۳۶۹)
مدرسۀ پیرمردها (علی سجادی حسینی، ۱۳۷۰)
دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۰)
آبادانی‌ها (کیانوش عیاری، ۱۳۷۱)
عشق طاهر (محمدعلی نجفی، ۱۳۷۸)
زشت و زیبا (احمدرضا معتمدی، ۱۳۷۷)
چهره (سیروس الوند، ۱۳۷۳)
سرزمین خورشید (احمدرضا درویش، ۱۳۷۵)
ایران سرای من است (پرویز کیمیاوی، ۱۳۷۷)
نسل سوخته (رسول ملاقلی‌پور، ۱۳۷۸)
عروس آتش (خسرو سینایی، ۱۳۷۸)
اینجا چراغی روشن است (رضا میرکریمی، ۱۳۸۱)
معادله (ابراهیم وحیدزاده، ۱۳۸۲)
تب (رضا کریمی، ۱۳۸۱)
قاعدۀ بازی (احمدرضا معتمدی، ۱۳۸۴)
تک درخت‌ها (سعید ابراهیمی‌فر، ۱۳۸۶)
یه حبه قند (رضا میرکریمی، ۱۳۸۹)
بوسیدن روی ماه (همایون اسعدیان، ۱۳۹۰)
در سکوت (ژرژ هاشم زاده، ۱۳۹۴)
نرگس مست (سید جلاالدین دری، ۱۳۹۵)
برگ جان (ابراهیم مختاری، ۱۳۹۵)
کلمبوس (هاتف علیمردانی، ۱۳۹۷)
دوزیست (برزو نیک نژاد، ۱۳۹۸)